sexviratus
Latin
editAlternative forms
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /sek.su̯iˈraː.tus/, [s̠ɛks̠u̯ɪˈräːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /seks.viˈra.tus/, [seɡzviˈräːt̪us]
Noun
editsexvirātus m (genitive sexvirātūs); fourth declension
- sexvirate (rank or office of a sexvir)
Declension
editFourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sexvirātus | sexvirātūs |
Genitive | sexvirātūs | sexvirātuum |
Dative | sexvirātuī | sexvirātibus |
Accusative | sexvirātum | sexvirātūs |
Ablative | sexvirātū | sexvirātibus |
Vocative | sexvirātus | sexvirātūs |
References
edit- sexviratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.