Finnish edit

Etymology 1 edit

silmikoida +‎ -tua

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈsilmikoi̯tuɑˣ/, [ˈs̠ilmiˌko̞i̯t̪uɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -oituɑ
  • Syllabification(key): sil‧mi‧koi‧tu‧a

Verb edit

silmikoitua

  1. (intransitive) to reproduce by budding
Conjugation edit
Inflection of silmikoitua (Kotus type 52*F/sanoa, t-d gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. silmikoidun en silmikoidu 1st sing. olen silmikoitunut en ole silmikoitunut
2nd sing. silmikoidut et silmikoidu 2nd sing. olet silmikoitunut et ole silmikoitunut
3rd sing. silmikoituu ei silmikoidu 3rd sing. on silmikoitunut ei ole silmikoitunut
1st plur. silmikoidumme emme silmikoidu 1st plur. olemme silmikoituneet emme ole silmikoituneet
2nd plur. silmikoidutte ette silmikoidu 2nd plur. olette silmikoituneet ette ole silmikoituneet
3rd plur. silmikoituvat eivät silmikoidu 3rd plur. ovat silmikoituneet eivät ole silmikoituneet
passive silmikoidutaan ei silmikoiduta passive on silmikoiduttu ei ole silmikoiduttu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. silmikoiduin en silmikoitunut 1st sing. olin silmikoitunut en ollut silmikoitunut
2nd sing. silmikoiduit et silmikoitunut 2nd sing. olit silmikoitunut et ollut silmikoitunut
3rd sing. silmikoitui ei silmikoitunut 3rd sing. oli silmikoitunut ei ollut silmikoitunut
1st plur. silmikoiduimme emme silmikoituneet 1st plur. olimme silmikoituneet emme olleet silmikoituneet
2nd plur. silmikoiduitte ette silmikoituneet 2nd plur. olitte silmikoituneet ette olleet silmikoituneet
3rd plur. silmikoituivat eivät silmikoituneet 3rd plur. olivat silmikoituneet eivät olleet silmikoituneet
passive silmikoiduttiin ei silmikoiduttu passive oli silmikoiduttu ei ollut silmikoiduttu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. silmikoituisin en silmikoituisi 1st sing. olisin silmikoitunut en olisi silmikoitunut
2nd sing. silmikoituisit et silmikoituisi 2nd sing. olisit silmikoitunut et olisi silmikoitunut
3rd sing. silmikoituisi ei silmikoituisi 3rd sing. olisi silmikoitunut ei olisi silmikoitunut
1st plur. silmikoituisimme emme silmikoituisi 1st plur. olisimme silmikoituneet emme olisi silmikoituneet
2nd plur. silmikoituisitte ette silmikoituisi 2nd plur. olisitte silmikoituneet ette olisi silmikoituneet
3rd plur. silmikoituisivat eivät silmikoituisi 3rd plur. olisivat silmikoituneet eivät olisi silmikoituneet
passive silmikoiduttaisiin ei silmikoiduttaisi passive olisi silmikoiduttu ei olisi silmikoiduttu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. silmikoidu älä silmikoidu 2nd sing.
3rd sing. silmikoitukoon älköön silmikoituko 3rd sing. olkoon silmikoitunut älköön olko silmikoitunut
1st plur. silmikoitukaamme älkäämme silmikoituko 1st plur.
2nd plur. silmikoitukaa älkää silmikoituko 2nd plur.
3rd plur. silmikoitukoot älkööt silmikoituko 3rd plur. olkoot silmikoituneet älkööt olko silmikoituneet
passive silmikoiduttakoon älköön silmikoiduttako passive olkoon silmikoiduttu älköön olko silmikoiduttu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. silmikoitunen en silmikoitune 1st sing. lienen silmikoitunut en liene silmikoitunut
2nd sing. silmikoitunet et silmikoitune 2nd sing. lienet silmikoitunut et liene silmikoitunut
3rd sing. silmikoitunee ei silmikoitune 3rd sing. lienee silmikoitunut ei liene silmikoitunut
1st plur. silmikoitunemme emme silmikoitune 1st plur. lienemme silmikoituneet emme liene silmikoituneet
2nd plur. silmikoitunette ette silmikoitune 2nd plur. lienette silmikoituneet ette liene silmikoituneet
3rd plur. silmikoitunevat eivät silmikoitune 3rd plur. lienevät silmikoituneet eivät liene silmikoituneet
passive silmikoiduttaneen ei silmikoiduttane passive lienee silmikoiduttu ei liene silmikoiduttu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st silmikoitua present silmikoituva silmikoiduttava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st silmikoituakseni silmikoituaksemme
2nd silmikoituaksesi silmikoituaksenne
3rd silmikoituakseen
silmikoituaksensa
past silmikoitunut silmikoiduttu
2nd inessive2 silmikoituessa silmikoiduttaessa agent3 silmikoituma
Possessive forms
Person sing. plur.
1st silmikoituessani silmikoituessamme
2nd silmikoituessasi silmikoituessanne
3rd silmikoituessaan
silmikoituessansa
negative silmikoitumaton
instructive silmikoituen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive silmikoitumassa
elative silmikoitumasta
illative silmikoitumaan
adessive silmikoitumalla
abessive silmikoitumatta
instructive silmikoituman silmikoiduttaman
4th4 verbal noun silmikoituminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st silmikoitumaisillani silmikoitumaisillamme
2nd silmikoitumaisillasi silmikoitumaisillanne
3rd silmikoitumaisillaan
silmikoitumaisillansa

Further reading edit

Etymology 2 edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈsilmikoi̯tuɑ/, [ˈs̠ilmiˌko̞i̯t̪uɑ̝]
  • Rhymes: -oituɑ
  • Syllabification(key): sil‧mi‧koi‧tu‧a

Verb edit

silmikoitua

  1. partitive singular of silmikoitu