simgecilik

Turkish

Etymology

simge (“symbol”) +‎ -ci- (“inclination”) +‎ -lik (“-hood, -ness”).

Pronunciation

• Hyphenation: sim‧ge‧ci‧lik

Noun

simgecilik (definite accusative simgeciliği, plural simgecilikler)

1. symbolism

   Synonym: sembolizm

Declension

Inflection
Nominative	simgecilik
Definite accusative	simgeciliiği
	Singular	Plural
Nominative	simgecilik	simgecilikler
Definite accusative	simgeciliiği	simgecilikleri
Dative	simgeciliiğe	simgeciliklere
Locative	simgecilikte	simgeciliklerde
Ablative	simgecilikten	simgeciliklerden
Genitive	simgeciliiğin	simgeciliklerin

Further reading

• “simgecilik”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Ayverdi, İlhan (2010) “simgecilik”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı