sjóða

See also: sjoda

Icelandic

Etymology

From Old Norse sjóða, from Proto-Germanic *seuþaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsjouːða/
• Rhymes: -ouːða

Verb

sjóða (strong verb, third-person singular past indicative sauð, third-person plural past indicative suðu, supine soðið)

1. (intransitive) to seethe, to boil

   Er vatnið byrjað að sjóða?

   Is the water starting to boil?

2. (transitive) to boil

   Byrjaðu á því að sjóða vatnið.

   Start by boiling the water.

Conjugation

sjóða – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að sjóða
supine sagnbót		soðið
present participle lýsingarháttur nútíðar		sjóðandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	sýð	sauð		sjóði	syði
	þú	sýður	sauðst		sjóðir	syðir
	hann, hún, það	sýður	sauð		sjóði	syði
plural	við	sjóðum	suðum		sjóðum	syðum
	þið	sjóðið	suðuð		sjóðið	syðuð
	þeir, þær, þau	sjóða	suðu		sjóði	syðu
		imperative boðháttur
singular	þú	sjóð (þú), sjóddu
plural	þið	sjóðið (þið), sjóðiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

soðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	soðinn	soðin	soðið	soðnir	soðnar	soðin
accusative (þolfall)	soðinn	soðna	soðið	soðna	soðnar	soðin
dative (þágufall)	soðnum	soðinni	soðnu	soðnum	soðnum	soðnum
genitive (eignarfall)	soðins	soðinnar	soðins	soðinna	soðinna	soðinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	soðni	soðna	soðna	soðnu	soðnu	soðnu
accusative (þolfall)	soðna	soðnu	soðna	soðnu	soðnu	soðnu
dative (þágufall)	soðna	soðnu	soðna	soðnu	soðnu	soðnu
genitive (eignarfall)	soðna	soðnu	soðna	soðnu	soðnu	soðnu

Derived terms

• soðinn

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *seuþaną (“to seethe”).

Verb

sjóða (singular past indicative sauð, plural past indicative suðu, past participle soðinn)

1. to seethe, boil; cook
2. to forge (iron)
3. (figuratively) to brood over

Conjugation

Conjugation of sjóða — active (strong class 2)

infinitive	sjóða
present participle	sjóðandi
past participle	soðinn
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	sýð	sauð		sjóða	syða
2nd person singular	sýðr	sautt		sjóðir	syðir
3rd person singular	sýðr	sauð		sjóði	syði
1st person plural	sjóðum	suðum		sjóðim	syðim
2nd person plural	sjóðið	suðuð		sjóðið	syðið
3rd person plural	sjóða	suðu		sjóði	syði
imperative	present
2nd person singular	sjóð
1st person plural	sjóðum
2nd person plural	sjóðið

Conjugation of sjóða — mediopassive (strong class 2)

infinitive	sjóðask
present participle	sjóðandisk
past participle	soðizk
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	sjóðumk	suðumk		sjóðumk	syðumk
2nd person singular	sýzk	sauzk		sjóðisk	syðisk
3rd person singular	sýzk	sauzk		sjóðisk	syðisk
1st person plural	sjóðumsk	suðumsk		sjóðimsk	syðimsk
2nd person plural	sjóðizk	suðuzk		sjóðizk	syðizk
3rd person plural	sjóðask	suðusk		sjóðisk	syðisk
imperative	present
2nd person singular	sjózk
1st person plural	sjóðumsk
2nd person plural	sjóðizk

Descendants

• Icelandic: sjóða
• Norwegian: syde
• Old Swedish: siūþa
  • Swedish: sjuda
• Old Danish: siuthæ, sythæ
  • Danish: syde

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “sjóða”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 365; also available at the Internet Archive