See also: sjoda

Icelandic

edit

Etymology

edit

From Old Norse sjóða, from Proto-Germanic *seuþaną.

Pronunciation

edit

Verb

edit

sjóða (strong verb, third-person singular past indicative sauð, third-person plural past indicative suðu, supine soðið)

  1. (intransitive) to seethe, to boil
    Er vatnið byrjað að sjóða?
    Is the water starting to boil?
  2. (transitive) to boil
    Byrjaðu á því að sjóða vatnið.
    Start by boiling the water.

Conjugation

edit
sjóða – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur sjóða
supine sagnbót soðið
present participle
sjóðandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég sýð sauð sjóði syði
þú sýður sauðst sjóðir syðir
hann, hún, það sýður sauð sjóði syði
plural við sjóðum suðum sjóðum syðum
þið sjóðið suðuð sjóðið syðuð
þeir, þær, þau sjóða suðu sjóði syðu
imperative boðháttur
singular þú sjóð (þú), sjóddu
plural þið sjóðið (þið), sjóðiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
soðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
soðinn soðin soðið soðnir soðnar soðin
accusative
(þolfall)
soðinn soðna soðið soðna soðnar soðin
dative
(þágufall)
soðnum soðinni soðnu soðnum soðnum soðnum
genitive
(eignarfall)
soðins soðinnar soðins soðinna soðinna soðinna
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
soðni soðna soðna soðnu soðnu soðnu
accusative
(þolfall)
soðna soðnu soðna soðnu soðnu soðnu
dative
(þágufall)
soðna soðnu soðna soðnu soðnu soðnu
genitive
(eignarfall)
soðna soðnu soðna soðnu soðnu soðnu

Derived terms

edit

Old Norse

edit

Etymology

edit

From Proto-Germanic *seuþaną (to seethe).

Verb

edit

sjóða (singular past indicative sauð, plural past indicative suðu, past participle soðinn)

  1. to seethe, boil; cook
  2. to forge (iron)
  3. (figuratively) to brood over

Conjugation

edit
Conjugation of sjóða — active (strong class 2)
infinitive sjóða
present participle sjóðandi
past participle soðinn
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular sýð sauð sjóða syða
2nd person singular sýðr sautt sjóðir syðir
3rd person singular sýðr sauð sjóði syði
1st person plural sjóðum suðum sjóðim syðim
2nd person plural sjóðið suðuð sjóðið syðið
3rd person plural sjóða suðu sjóði syði
imperative present
2nd person singular sjóð
1st person plural sjóðum
2nd person plural sjóðið
Conjugation of sjóða — mediopassive (strong class 2)
infinitive sjóðask
present participle sjóðandisk
past participle soðizk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular sjóðumk suðumk sjóðumk syðumk
2nd person singular sýzk sauzk sjóðisk syðisk
3rd person singular sýzk sauzk sjóðisk syðisk
1st person plural sjóðumsk suðumsk sjóðimsk syðimsk
2nd person plural sjóðizk suðuzk sjóðizk syðizk
3rd person plural sjóðask suðusk sjóðisk syðisk
imperative present
2nd person singular sjózk
1st person plural sjóðumsk
2nd person plural sjóðizk

Descendants

edit
  • Icelandic: sjóða
  • Norwegian: syde
  • Old Swedish: siūþa
  • Old Danish: siuthæ, sythæ

Further reading

edit
  • Zoëga, Geir T. (1910) “sjóða”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 365; also available at the Internet Archive