skríða

See also: skriða

Icelandic

Etymology

From Old Norse skríða, from Proto-Germanic *skrīþaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskriːða/

  Rhymes: -iːða

  Homophones: skrýða

Verb

skríða (strong verb, third-person singular past indicative skreið, third-person plural past indicative skriðu, supine skriðið)

1. to slither (as a snake, as a ship over water, on snowshoes over snow)

Conjugation

skríða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að skríða
supine (sagnbót)		skriðið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skríðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skríð	við skríðum	present (nútíð)	ég skríði	við skríðum
	þú skríður	þið skríðið		þú skríðir	þið skríðið
	hann, hún, það skríður	þeir, þær, þau skríða		hann, hún, það skríði	þeir, þær, þau skríði
past (þátíð)	ég skreið	við skriðum	past (þátíð)	ég skriði	við skriðum
	þú skreiðst	þið skriðuð		þú skriðir	þið skriðuð
	hann, hún, það skreið	þeir, þær, þau skriðu		hann, hún, það skriði	þeir, þær, þau skriðu
imperative (boðháttur)	skríð (þú)	skríðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skríddu	skríðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skriðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skriðinn	skriðin	skriðið		skriðnir	skriðnar	skriðin
accusative (þolfall)	skriðinn	skriðna	skriðið		skriðna	skriðnar	skriðin
dative (þágufall)	skriðnum	skriðinni	skriðnu		skriðnum	skriðnum	skriðnum
genitive (eignarfall)	skriðins	skriðinnar	skriðins		skriðinna	skriðinna	skriðinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skriðni	skriðna	skriðna		skriðnu	skriðnu	skriðnu
accusative (þolfall)	skriðna	skriðnu	skriðna		skriðnu	skriðnu	skriðnu
dative (þágufall)	skriðna	skriðnu	skriðna		skriðnu	skriðnu	skriðnu
genitive (eignarfall)	skriðna	skriðnu	skriðna		skriðnu	skriðnu	skriðnu

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)