skrupuł

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin scrūpulus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskru.puw/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -upuw
• Syllabification: skru‧puł

Noun

skrupuł m inan

1. scruple, qualm (hesitation from the difficulty of determining what is right)

   nie mieć (żadnych) skrupułów ― to have no scruples

   mający skrupuły ― scrupulous (literally, “having scruples”)

   bez skrupułów ― unscrupulous (literally, “without scruples”)

Declension

Declension of skrupuł

	singular	plural
nominative	skrupuł	skrupuły
genitive	skrupułu	skrupułów
dative	skrupułowi	skrupułom
accusative	skrupuł	skrupuły
instrumental	skrupułem	skrupułami
locative	skrupule	skrupułach
vocative	skrupule	skrupuły

Derived terms

adjective

• skrupulatny

 

Related terms

adverb

• skrupulatnie

 

noun

• skrupulatność

 

Further reading

• skrupuł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skrupuł in Polish dictionaries at PWN