skupień

See also: Skupień

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsku.pjɛɲ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈsku.pjɛɲ/
• Rhymes: -upjɛɲ
• Syllabification: sku‧pień
• Homophone: Skupień

Etymology 1

From skupić +‎ -eń.

Noun

skupień m pers

1. (archaic) one who buys up, purchaser

   Synonym: skupywacz

Declension

Declension of skupień

	singular	plural
nominative	skupień	skupnie
genitive	skupnia	skupniów
dative	skupniowi	skupniom
accusative	skupnia	skupniów
instrumental	skupniem	skupniami
locative	skupniu	skupniach
vocative	skupniu	skupnie

Related terms

adjectives

• skupowy

 

nouns

• skup
• skupywacz

 

verbs

• skupować impf, skupić pf

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

skupień n

1. genitive plural of skupienie

Further reading

• skupień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skupień in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “skupień”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]