skyldr
Old Norse edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *skuldiz (“obliged”).
Pronunciation edit
Adjective edit
skyldr
Declension edit
Strong declension of skyldr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | skyldr | skyld | skylt |
accusative | skyldan | skylda | skylt |
dative | skyldum | skyldri | skyldu |
genitive | skylds | skyldrar | skylds |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | skyldir | skyldar | skyld |
accusative | skylda | skyldar | skyld |
dative | skyldum | skyldum | skyldum |
genitive | skyldra | skyldra | skyldra |
Weak declension of skyldr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | skyldi | skylda | skylda |
accusative | skylda | skyldu | skylda |
dative | skylda | skyldu | skylda |
genitive | skylda | skyldu | skylda |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | skyldu | skyldu | skyldu |
accusative | skyldu | skyldu | skyldu |
dative | skyldum | skyldum | skyldum |
genitive | skyldu | skyldu | skyldu |
Descendants edit
- Icelandic: skyldur
References edit
- “skyldr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
- "skyldr", Geir T. Zoëga (1910), A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford at the Claredon Press, page 384