slœgleikr

Old Norse

Etymology

From slœgr +‎ -leikr.

Noun

slœgleikr m

1. slyness, cunning

   Synonym: slœgð

Declension

  Declension of slœgleikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	slœgleikr	slœgleikrinn	slœgleikar	slœgleikarnir
accusative	slœgleik	slœgleikinn	slœgleika	slœgleikana
dative	slœgleiki	slœgleikinum	slœgleikum	slœgleikunum
genitive	slœgleiks	slœgleiksins	slœgleika	slœgleikanna

References

• slœgleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.