slijkgeus

Dutch

Etymology

Compound of slijk (“mud”) +‎ geus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈslɛi̯k.xøːs/
• Hyphenation: slijk‧geus

Noun

slijkgeus m (plural slijkgeuzen, diminutive slijkgeusje n)

1. (obsolete, Protestantism, derogatory) Gomarist