sonigi

Esperanto

Etymology

From soni +‎ -igi.

Pronunciation

• IPA^(key): [sonˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: son‧i‧gi

Verb

sonigi (present sonigas, past sonigis, future sonigos, conditional sonigus, volitive sonigu)

1. (transitive) to cause (something) to make noise

Conjugation

Conjugation of sonigi present past future singular plural singular plural singular plural tense sonigas sonigis sonigos active participle soniganta sonigantaj soniginta sonigintaj sonigonta sonigontaj acc. sonigantan sonigantajn sonigintan sonigintajn sonigontan sonigontajn passive participle sonigata sonigataj sonigita sonigitaj sonigota sonigotaj acc. sonigatan sonigatajn sonigitan sonigitajn sonigotan sonigotajn nominal active participle soniganto sonigantoj soniginto sonigintoj sonigonto sonigontoj acc. soniganton sonigantojn soniginton sonigintojn sonigonton sonigontojn nominal passive participle sonigato sonigatoj sonigito sonigitoj sonigoto sonigotoj acc. sonigaton sonigatojn sonigiton sonigitojn sonigoton sonigotojn adverbial active participle sonigante soniginte sonigonte adverbial passive participle sonigate sonigite sonigote infinitive sonigi imperative sonigu conditional sonigus