spicigi

Esperanto

Etymology

From spico (“spice”, noun) +‎ -igi.

Pronunciation

• IPA^(key): [spit͡sˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: spic‧i‧gi

Verb

spicigi (present spicigas, past spicigis, future spicigos, conditional spicigus, volitive spicigu)

1. (transitive) to season

Conjugation

Conjugation of spicigi present past future singular plural singular plural singular plural tense spicigas spicigis spicigos active participle spiciganta spicigantaj spiciginta spicigintaj spicigonta spicigontaj acc. spicigantan spicigantajn spicigintan spicigintajn spicigontan spicigontajn passive participle spicigata spicigataj spicigita spicigitaj spicigota spicigotaj acc. spicigatan spicigatajn spicigitan spicigitajn spicigotan spicigotajn nominal active participle spiciganto spicigantoj spiciginto spicigintoj spicigonto spicigontoj acc. spiciganton spicigantojn spiciginton spicigintojn spicigonton spicigontojn nominal passive participle spicigato spicigatoj spicigito spicigitoj spicigoto spicigotoj acc. spicigaton spicigatojn spicigiton spicigitojn spicigoton spicigotojn adverbial active participle spicigante spiciginte spicigonte adverbial passive participle spicigate spicigite spicigote infinitive spicigi imperative spicigu conditional spicigus