spiren
Luxembourgish
editVerb
editspiren (third-person singular present spiert, past participle gespuert, auxiliary verb hunn)
Conjugation
editRegular | ||
---|---|---|
infinitive | spiren | |
participle | gespuert | |
auxiliary | hunn | |
present indicative |
imperative | |
1st singular | spiren | — |
2nd singular | spiers | spir |
3rd singular | spiert | — |
1st plural | spiren | — |
2nd plural | spiert | spiert |
3rd plural | spiren | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. |
Norwegian Bokmål
editAlternative forms
edit- spira (of spire)
Noun
editspiren m or f
spiren m