spontaniczność

Polish

Etymology

From spontaniczny +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /spɔn.taˈɲit͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: spon‧ta‧nicz‧ność

Noun

spontaniczność f

1. spontaneity (quality of being spontaneous)

Declension

Declension of spontaniczność

	singular
nominative	spontaniczność
genitive	spontaniczności
dative	spontaniczności
accusative	spontaniczność
instrumental	spontanicznością
locative	spontaniczności
vocative	spontaniczności

Related terms

adjective

• spontaniczny

 

adverb

• spontanicznie

 

Further reading

• spontaniczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spontaniczność in Polish dictionaries at PWN