spryciarz

Polish

Etymology

From spryt +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsprɨ.t͡ɕaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ɕaʂ
• Syllabification: spry‧ciarz

Noun

spryciarz m pers (female equivalent spryciara or spryciarka)

1. (colloquial) someone who is clever, crafty, or wily; a sly fox

Declension

Declension of spryciarz

	singular	plural
nominative	spryciarz	spryciarze
genitive	spryciarza	spryciarzy/spryciarzów
dative	spryciarzowi	spryciarzom
accusative	spryciarza	spryciarzy/spryciarzów
instrumental	spryciarzem	spryciarzami
locative	spryciarzu	spryciarzach
vocative	spryciarzu	spryciarze

Further reading

• spryciarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spryciarz in Polish dictionaries at PWN