sracz

Polish

Etymology

From srać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /srat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂ
• Syllabification: sracz

Noun

sracz m inan (diminutive sraczyk)

1. (vulgar) shitter, shithouse, toilet

Declension

Declension of sracz

	singular	plural
nominative	sracz	sracze
genitive	sracza	sraczy
dative	sraczowi	sraczom
accusative	sracz	sracze
instrumental	sraczem	sraczami
locative	sraczu	sraczach
vocative	sraczu	sracze

Further reading

• sracz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sracz in Polish dictionaries at PWN