Finnish edit

Etymology edit

From standardoida +‎ -tua.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈstɑndɑrdoi̯tuɑˣ/, [ˈs̠tɑ̝ndɑ̝rˌdo̞i̯t̪uɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -oituɑ
  • Syllabification(key): stan‧dar‧doi‧tu‧a

Verb edit

standardoitua

  1. (intransitive) To be standardized.

Conjugation edit

Inflection of standardoitua (Kotus type 52*F/sanoa, t-d gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. standardoidun en standardoidu 1st sing. olen standardoitunut en ole standardoitunut
2nd sing. standardoidut et standardoidu 2nd sing. olet standardoitunut et ole standardoitunut
3rd sing. standardoituu ei standardoidu 3rd sing. on standardoitunut ei ole standardoitunut
1st plur. standardoidumme emme standardoidu 1st plur. olemme standardoituneet emme ole standardoituneet
2nd plur. standardoidutte ette standardoidu 2nd plur. olette standardoituneet ette ole standardoituneet
3rd plur. standardoituvat eivät standardoidu 3rd plur. ovat standardoituneet eivät ole standardoituneet
passive standardoidutaan ei standardoiduta passive on standardoiduttu ei ole standardoiduttu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. standardoiduin en standardoitunut 1st sing. olin standardoitunut en ollut standardoitunut
2nd sing. standardoiduit et standardoitunut 2nd sing. olit standardoitunut et ollut standardoitunut
3rd sing. standardoitui ei standardoitunut 3rd sing. oli standardoitunut ei ollut standardoitunut
1st plur. standardoiduimme emme standardoituneet 1st plur. olimme standardoituneet emme olleet standardoituneet
2nd plur. standardoiduitte ette standardoituneet 2nd plur. olitte standardoituneet ette olleet standardoituneet
3rd plur. standardoituivat eivät standardoituneet 3rd plur. olivat standardoituneet eivät olleet standardoituneet
passive standardoiduttiin ei standardoiduttu passive oli standardoiduttu ei ollut standardoiduttu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. standardoituisin en standardoituisi 1st sing. olisin standardoitunut en olisi standardoitunut
2nd sing. standardoituisit et standardoituisi 2nd sing. olisit standardoitunut et olisi standardoitunut
3rd sing. standardoituisi ei standardoituisi 3rd sing. olisi standardoitunut ei olisi standardoitunut
1st plur. standardoituisimme emme standardoituisi 1st plur. olisimme standardoituneet emme olisi standardoituneet
2nd plur. standardoituisitte ette standardoituisi 2nd plur. olisitte standardoituneet ette olisi standardoituneet
3rd plur. standardoituisivat eivät standardoituisi 3rd plur. olisivat standardoituneet eivät olisi standardoituneet
passive standardoiduttaisiin ei standardoiduttaisi passive olisi standardoiduttu ei olisi standardoiduttu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. standardoidu älä standardoidu 2nd sing.
3rd sing. standardoitukoon älköön standardoituko 3rd sing. olkoon standardoitunut älköön olko standardoitunut
1st plur. standardoitukaamme älkäämme standardoituko 1st plur.
2nd plur. standardoitukaa älkää standardoituko 2nd plur.
3rd plur. standardoitukoot älkööt standardoituko 3rd plur. olkoot standardoituneet älkööt olko standardoituneet
passive standardoiduttakoon älköön standardoiduttako passive olkoon standardoiduttu älköön olko standardoiduttu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. standardoitunen en standardoitune 1st sing. lienen standardoitunut en liene standardoitunut
2nd sing. standardoitunet et standardoitune 2nd sing. lienet standardoitunut et liene standardoitunut
3rd sing. standardoitunee ei standardoitune 3rd sing. lienee standardoitunut ei liene standardoitunut
1st plur. standardoitunemme emme standardoitune 1st plur. lienemme standardoituneet emme liene standardoituneet
2nd plur. standardoitunette ette standardoitune 2nd plur. lienette standardoituneet ette liene standardoituneet
3rd plur. standardoitunevat eivät standardoitune 3rd plur. lienevät standardoituneet eivät liene standardoituneet
passive standardoiduttaneen ei standardoiduttane passive lienee standardoiduttu ei liene standardoiduttu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st standardoitua present standardoituva standardoiduttava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st standardoituakseni standardoituaksemme
2nd standardoituaksesi standardoituaksenne
3rd standardoituakseen
standardoituaksensa
past standardoitunut standardoiduttu
2nd inessive2 standardoituessa standardoiduttaessa agent3 standardoituma
Possessive forms
Person sing. plur.
1st standardoituessani standardoituessamme
2nd standardoituessasi standardoituessanne
3rd standardoituessaan
standardoituessansa
negative standardoitumaton
instructive standardoituen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive standardoitumassa
elative standardoitumasta
illative standardoitumaan
adessive standardoitumalla
abessive standardoitumatta
instructive standardoituman standardoiduttaman
4th4 verbal noun standardoituminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st standardoitumaisillani standardoitumaisillamme
2nd standardoitumaisillasi standardoitumaisillanne
3rd standardoitumaisillaan
standardoitumaisillansa

Further reading edit