starigi

See also: stariĝi

Esperanto

Etymology

From stari (“to be standing”) +‎ -igi (“to cause to be”).

Pronunciation

• IPA^(key): [staˈriɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: sta‧ri‧gi

Verb

starigi (present starigas, past starigis, future starigos, conditional starigus, volitive starigu)

1. (transitive) to put something in a vertical resting position, to stand something up

Conjugation

Conjugation of starigi present past future singular plural singular plural singular plural tense starigas starigis starigos active participle stariganta starigantaj stariginta starigintaj starigonta starigontaj acc. starigantan starigantajn starigintan starigintajn starigontan starigontajn passive participle starigata starigataj starigita starigitaj starigota starigotaj acc. starigatan starigatajn starigitan starigitajn starigotan starigotajn nominal active participle stariganto starigantoj stariginto starigintoj starigonto starigontoj acc. stariganton starigantojn stariginton starigintojn starigonton starigontojn nominal passive participle starigato starigatoj starigito starigitoj starigoto starigotoj acc. starigaton starigatojn starigiton starigitojn starigoton starigotojn adverbial active participle starigante stariginte starigonte adverbial passive participle starigate starigite starigote infinitive starigi imperative starigu conditional starigus

Related terms

• stariĝi (“to stand up (yourself)”)