stríðsmaður

Faroese

Etymology

From Old Norse stríðsmaðr.

Noun

stríðsmaður m (genitive singular stríðsmans, plural stríðsmenn)

1. soldier, warrior
2. champion, fighter

Declension

m41	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	stríðsmaður	stríðsmaðurin	stríðsmenn	stríðsmenninir
Accusative	stríðsmann	stríðsmannin	stríðsmenn	stríðsmenninar
Dative	stríðsmanni	stríðsmanninum	stríðsmonnum	stríðsmonnunum
Genitive	stríðsmans	stríðsmansins	stríðsmanna	stríðsmannanna