strącanie

Polish

Etymology

From strącać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /strɔnˈt͡sa.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: strą‧ca‧nie

Noun

strącanie n

1. verbal noun of strącać

Declension

Declension of strącanie

	singular
nominative	strącanie
genitive	strącania
dative	strącaniu
accusative	strącanie
instrumental	strącaniem
locative	strącaniu
vocative	strącanie

Further reading

• strącanie in Polish dictionaries at PWN