stulti

Esperanto

Etymology

From stulta +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈstulti]
• Rhymes: -ulti
• Hyphenation: stul‧ti

Verb

stulti (present stultas, past stultis, future stultos, conditional stultus, volitive stultu)

1. (intransitive) to be foolish, stupid

   Ĉu vi stultas? ― Are you stupid?

Conjugation

Conjugation of stulti present past future singular plural singular plural singular plural tense stultas stultis stultos active participle stultanta stultantaj stultinta stultintaj stultonta stultontaj acc. stultantan stultantajn stultintan stultintajn stultontan stultontajn nominal active participle stultanto stultantoj stultinto stultintoj stultonto stultontoj acc. stultanton stultantojn stultinton stultintojn stultonton stultontojn adverbial active participle stultante stultinte stultonte infinitive stulti imperative stultu conditional stultus

Related terms

• stulta (“foolish, stupid”)
• stulte (“foolishly, stupidly”)
• stultumi (“to play the fool”)

 

Latin

Adjective

stultī

1. inflection of stultus:
   1. nominative/vocative masculine plural
   2. genitive masculine/neuter singular