suçlanmak

Turkish

Verb

suçlanmak (third-person singular simple present suçlanır)

1. passive of suçlamak

Conjugation

Conjugation of suçlanmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			suçlanmak
impersonal participle	imperfective		suçlanan
	perfective		suçlanmış
	prospective		suçlanacak
personal participle	non-prospective		suçlandığım	suçlandığın	suçlandığı	suçlandığımız	suçlandığınız	suçlandıkları
	prospective		suçlanacağım	suçlanacağın	suçlanacağı	suçlanacağımız	suçlanacağınız	suçlanacakları
verbal noun			suçlanma
way of doing			suçlanış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	suçlanırım	suçlanırsın	suçlanır	suçlanırız	suçlanırsınız	suçlanırlar
		imperfective	suçlanıyorum	suçlanıyorsun	suçlanıyor	suçlanıyoruz	suçlanıyorsunuz	suçlanıyorlar
	past	perfective	suçlandım	suçlandın	suçlandı	suçlandık	suçlandınız	suçlandılar
		imperfective	suçlanıyordum	suçlanıyordun	suçlanıyordu	suçlanıyorduk	suçlanıyordunuz	suçlanıyorlardı (or suçlanıyordular)
	future		suçlanacağım	suçlanacaksın	suçlanacak	suçlanacağız	suçlanacaksınız	suçlanacaklar
inferential	perfective		suçlanmışım	suçlanmışsın	suçlanmış	suçlanmışız	suçlanmışsınız	suçlanmışlar
	aorist		suçlanırmışım	suçlanırmışsın	suçlanırmış	suçlanırmışız	suçlanırmışsınız	suçlanırlarmış (or suçlanırmışlar)
	imperfective		suçlanıyormuşum	suçlanıyormuşsun	suçlanıyormuş	suçlanıyormuşuz	suçlanıyormuşsunuz	suçlanıyorlarmış
conditional	simple		suçlansam	suçlansan	suçlansa	suçlansak	suçlansanız	suçlansalar
	perfective		suçlansaydım	suçlansaydın	suçlansaydı	suçlansaydık	suçlansaydınız	suçlansaydılar
optative			suçlanayım	suçlanasın	suçlana	suçlanalım	suçlanasınız	suçlanalar
progressive			suçlanmaktayım	suçlanmaktasın	suçlanmakta	suçlanmaktayız	suçlanmaktasınız	suçlanmaktalar
necessitative			suçlanmalıyım	suçlanmalısın	suçlanmalı	suçlanmalıyız	suçlanmalısınız	suçlanmalılar
imperative				suçlan	suçlansın		suçlanın	suçlansınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	suçlanır mıyım?	suçlanır mısın?	suçlanır mı?	suçlanır mıyız?	suçlanır mısınız?	suçlanırlar mı?
		imperfective	suçlanıyor muyum?	suçlanıyor musun?	suçlanıyor mu?	suçlanıyor muyuz?	suçlanıyor musunuz?	suçlanıyorlar mı?
	past	perfective	suçlandım mı?	suçlandın mı?	suçlandı mı?	suçlandık mı?	suçlandınız mı?	suçlandılar mı?
		imperfective	suçlanıyor muydum?	suçlanıyor muydun?	suçlanıyor muydu?	suçlanıyor muyduk?	suçlanıyor muydunuz?	suçlanıyorlar mıydı?
	future		suçlanacak mıyım?	suçlanacak mısın?	suçlanacak mı?	suçlanacak mıyız?	suçlanacak mısınız?	suçlanacaklar mı?
inferential	perfective		suçlanmış mıyım?	suçlanmış mısın?	suçlanmış mı?	suçlanmış mıyız?	suçlanmış mısınız?	suçlanmışlar mı?
	aorist		suçlanır mıymışım?	suçlanır mıymışsın?	suçlanır mıymış?	suçlanır mıymışız?	suçlanır mıymışsınız?	suçlanırlar mıymış?
	imperfective		suçlanıyor muymuşum?	suçlanıyor muymuşsun?	suçlanıyor muymuş?	suçlanıyor muymuşuz?	suçlanıyor muymuşsunuz?	suçlanıyorlar mıymış?
conditional	simple		suçlansam mı?	suçlansan mı?	suçlansa mı?	suçlansak mı?	suçlansanız mı?	suçlansalar mı?
	perfective		suçlansa mıydım?	suçlansa mıydın?	suçlansa mıydı?	suçlansa mıydık?	suçlansa mıydınız?	suçlansalar mıydı?
progressive			suçlanmakta mıyım?	suçlanmakta mısın?	suçlanmakta mı?	suçlanmakta mıyız?	suçlanmakta mısınız?	suçlanmaktalar mı?
necessitative			suçlanmalı mıyım?	suçlanmalı mısın?	suçlanmalı mı?	suçlanmalı mıyız?	suçlanmalı mısınız?	suçlanmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			suçlanmamak
impersonal participle	imperfective		suçlanmayan
	perfective		suçlanmamış
	prospective		suçlanmayacak
personal participle	non-prospective		suçlanmadığım	suçlanmadığın	suçlanmadığı	suçlanmadığımız	suçlanmadığınız	suçlanmadıkları
	prospective		suçlanmayacağım	suçlanmayacağın	suçlanmayacağı	suçlanmayacağımız	suçlanmayacağınız	suçlanmayacakları
verbal noun			suçlanmama
way of doing			suçlanmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	suçlanmam	suçlanmazsın	suçlanmaz	suçlanmayız	suçlanmazsınız	suçlanmazlar
		imperfective	suçlanmıyorum	suçlanmıyorsun	suçlanmıyor	suçlanmıyoruz	suçlanmıyorsunuz	suçlanmıyorlar
	past	perfective	suçlanmadım	suçlanmadın	suçlanmadı	suçlanmadık	suçlanmadınız	suçlanmadılar
		imperfective	suçlanmıyordum	suçlanmıyordun	suçlanmıyordu	suçlanmıyorduk	suçlanmıyordunuz	suçlanmıyorlardı
	future		suçlanmayacağım	suçlanmayacaksın	suçlanmayacak	suçlanmayacağız	suçlanmayacaksınız	suçlanmayacaklar
inferential	perfective		suçlanmamışım	suçlanmamışsın	suçlanmamış	suçlanmamışız	suçlanmamışsınız	suçlanmamışlar
	aorist		suçlanmazmışım	suçlanmazmışsın	suçlanmazmış	suçlanmazmışız	suçlanmazmışsınız	suçlanmazlarmış
	imperfective		suçlanmıyormuşum	suçlanmıyormuşsun	suçlanmıyormuş	suçlanmıyormuşuz	suçlanmıyormuşsunuz	suçlanmıyorlarmış
conditional	simple		suçlanmasam	suçlanmasan	suçlanmasa	suçlanmasak	suçlanmasanız	suçlanmasalar
	perfective		suçlanmasaydım	suçlanmasaydın	suçlanmasaydı	suçlanmasaydık	suçlanmasaydınız	suçlanmasaydılar
optative			suçlanmayayım	suçlanmayasın	suçlanmaya	suçlanmayalım	suçlanmayasınız	suçlanmayalar
progressive			suçlanmamaktayım	suçlanmamaktasın	suçlanmamakta	suçlanmamaktayız	suçlanmamaktasınız	suçlanmamaktalar
necessitative			suçlanmamalıyım	suçlanmamalısın	suçlanmamalı	suçlanmamalıyız	suçlanmamalısınız	suçlanmamalılar
imperative				suçlanma	suçlanmasın		suçlanmayın	suçlanmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	suçlanmaz mıyım?	suçlanmaz mısın?	suçlanmaz mı?	suçlanmaz mıyız?	suçlanmaz mısınız?	suçlanmazlar mı?
		imperfective	suçlanmıyor muyum?	suçlanmıyor musun?	suçlanmıyor mu?	suçlanmıyor muyuz?	suçlanmıyor musunuz?	suçlanmıyorlar mı?
	past	perfective	suçlanmadım mı?	suçlanmadın mı?	suçlanmadı mı?	suçlanmadık mı?	suçlanmadınız mı?	suçlanmadılar mı?
		imperfective	suçlanmıyor muydum?	suçlanmıyor muydun?	suçlanmıyor muydu?	suçlanmıyor muyduk?	suçlanmıyor muydunuz?	suçlanmıyorlar mıydı?
	future		suçlanmayacak mıyım?	suçlanmayacak mısın?	suçlanmayacak mı?	suçlanmayacak mıyız?	suçlanmayacak mısınız?	suçlanmayacaklar mı?
inferential	perfective		suçlanmamış mıyım?	suçlanmamış mısın?	suçlanmamış mı?	suçlanmamış mıyız?	suçlanmamış mısınız?	suçlanmamışlar mı?
	aorist		suçlanmaz mıymışım?	suçlanmaz mıymışsın?	suçlanmaz mıymış?	suçlanmaz mıymışız?	suçlanmaz mıymışsınız?	suçlanmazlar mıymış?
	imperfective		suçlanmıyor muymuşum?	suçlanmıyor muymuşsun?	suçlanmıyor muymuş?	suçlanmıyor muymuşuz?	suçlanmıyor muymuşsunuz?	suçlanmıyorlar mıymış?
conditional	simple		suçlanmasam mı?	suçlanmasan mı?	suçlanmasa mı?	suçlanmasak mı?	suçlanmasanız mı?	suçlanmasalar mı?
	perfective		suçlanmasa mıydım?	suçlanmasa mıydın?	suçlanmasa mıydı?	suçlanmasa mıydık?	suçlanmasa mıydınız?	suçlanmasalar mıydı?
progressive			suçlanmamakta mıyım?	suçlanmamakta mısın?	suçlanmamakta mı?	suçlanmamakta mıyız?	suçlanmamakta mısınız?	suçlanmamaktalar mı?
necessitative			suçlanmamalı mıyım?	suçlanmamalı mısın?	suçlanmamalı mı?	suçlanmamalı mıyız?	suçlanmamalı mısınız?	suçlanmamalılar mı?

Further reading

• “suçlanmak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Ayverdi, İlhan (2010) “suçlanmak”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı