subamarus

Latin

Etymology

From sub- +‎ amarus.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /su.baˈmaː.rus/, [s̠ʊbäˈmäːrʊs̠]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /su.baˈma.rus/, [subäˈmäːrus]

Adjective

subamārus (feminine subamāra, neuter subamārum); first/second-declension adjective

1. somewhat bitter etc.

Declension

First/second-declension adjective.

Number	Singular				Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	subamārus	subamāra	subamārum		subamārī	subamārae	subamāra
Genitive	subamārī	subamārae	subamārī		subamārōrum	subamārārum	subamārōrum
Dative	subamārō		subamārō		subamārīs
Accusative	subamārum	subamāram	subamārum		subamārōs	subamārās	subamāra
Ablative	subamārō	subamārā	subamārō		subamārīs
Vocative	subamāre	subamāra	subamārum		subamārī	subamārae	subamāra

References

• “subamarus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “subamarus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• subamarus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.