sultanat
Catalan edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
sultanat m (plural sultanats)
- Alternative form of soldanat
Further reading edit
- “sultanat” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “sultanat”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “sultanat” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “sultanat” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Danish edit
Noun edit
sultanat n (singular definite sultanatet, plural indefinite sultanater)
- sultanate (state ruled by a sultan)
Declension edit
Declension of sultanat
neuter gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | sultanat | sultanatet | sultanater | sultanaterne |
genitive | sultanats | sultanatets | sultanaters | sultanaternes |
References edit
French edit
Etymology edit
Borrowed from Classical Persian سَلْطَنَت (saltanat). By surface analysis, sultan + -at.
Pronunciation edit
Noun edit
sultanat m (plural sultanats)
- sultanate (state ruled by a sultan)
Further reading edit
- “sultanat”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Norwegian Bokmål edit
Noun edit
sultanat n (definite singular sultanatet, indefinite plural sultanat or sultanater, definite plural sultanata or sultanatene)
- sultanate (state ruled by a sultan)
References edit
- “sultanat” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk edit
Noun edit
sultanat n (definite singular sultanatet, indefinite plural sultanat, definite plural sultanata)
- sultanate (state ruled by a sultan)
References edit
- “sultanat” in The Nynorsk Dictionary.
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French sultanat. By surface analysis, sultan + -at.
Pronunciation edit
Noun edit
sultanat n (plural sultanate)
Declension edit
Declension of sultanat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) sultanat | sultanatul | (niște) sultanate | sultanatele |
genitive/dative | (unui) sultanat | sultanatului | (unor) sultanate | sultanatelor |
vocative | sultanatule | sultanatelor |
Further reading edit
- sultanat in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language)
Serbo-Croatian edit
Pronunciation edit
Noun edit
sultànāt m (Cyrillic spelling султа̀на̄т)
- sultanate
- Synonym: sultánstvo
Declension edit
Declension of sultanat
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | sultànāt | sultanati |
genitive | sultanáta | sultanata |
dative | sultanatu | sultanatima |
accusative | sultanat | sultanate |
vocative | sultanate | sultanati |
locative | sultanatu | sultanatima |
instrumental | sultanatom | sultanatima |
Swedish edit
Noun edit
sultanat n
- sultanate (state ruled by a sultan)
Declension edit
Declension of sultanat | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | sultanat | sultanatet | sultanat | sultanaten |
Genitive | sultanats | sultanatets | sultanats | sultanatens |