supremacja

Polish

Etymology

Borrowed from French suprématie, from English supremacy.

Pronunciation

• IPA^(key): /sup.rɛˈmat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: sup‧re‧mac‧ja

Noun

supremacja f

1. supremacy (authority over all others)

   Synonyms: przewaga, zwierzchnictwo

Declension

Declension of supremacja

	singular	plural
nominative	supremacja	supremacje
genitive	supremacji	supremacji/supremacyj (archaic)
dative	supremacji	supremacjom
accusative	supremację	supremacje
instrumental	supremacją	supremacjami
locative	supremacji	supremacjach
vocative	supremacjo	supremacje

Derived terms

adjective

• supremacyjny

 

Further reading

• supremacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• supremacja in Polish dictionaries at PWN