suspicaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of suspicor.
Participle
editsuspicātūrus (feminine suspicātūra, neuter suspicātūrum); first/second-declension participle
- about to suspect
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | suspicātūrus | suspicātūra | suspicātūrum | suspicātūrī | suspicātūrae | suspicātūra | |
Genitive | suspicātūrī | suspicātūrae | suspicātūrī | suspicātūrōrum | suspicātūrārum | suspicātūrōrum | |
Dative | suspicātūrō | suspicātūrō | suspicātūrīs | ||||
Accusative | suspicātūrum | suspicātūram | suspicātūrum | suspicātūrōs | suspicātūrās | suspicātūra | |
Ablative | suspicātūrō | suspicātūrā | suspicātūrō | suspicātūrīs | |||
Vocative | suspicātūre | suspicātūra | suspicātūrum | suspicātūrī | suspicātūrae | suspicātūra |