szkopuł

Polish

Etymology

Borrowed from Latin scopulus, from Ancient Greek σκόπελος (skópelos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂkɔ.puw/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔpuw
• Syllabification: szko‧puł

Noun

szkopuł m inan

1. problem, snag

Declension

Declension of szkopuł

	singular	plural
nominative	szkopuł	szkopuły
genitive	szkopułu	szkopułów
dative	szkopułowi	szkopułom
accusative	szkopuł	szkopuły
instrumental	szkopułem	szkopułami
locative	szkopule	szkopułach
vocative	szkopule	szkopuły

Further reading

• szkopuł in Polish dictionaries at PWN