sztylet

Polish

Etymology

Borrowed from German Stilett, from Italian stiletto, diminutive of stilo (“needle, stylus”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂtɨ.lɛt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨlɛt
• Syllabification: szty‧let

Noun

sztylet m inan (diminutive sztylecik)

1. dagger (a stabbing weapon)

Declension

Declension of sztylet

	singular	plural
nominative	sztylet	sztylety
genitive	sztyletu	sztyletów
dative	sztyletowi	sztyletom
accusative	sztylet	sztylety
instrumental	sztyletem	sztyletami
locative	sztylecie	sztyletach
vocative	sztylecie	sztylety

Derived terms

adjectives

• sztyletowaty
• sztyletowy

 

verbs

• sztyletować
• zasztyletować

 

Further reading

• sztylet in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sztylet in Polish dictionaries at PWN