szwarccharakter

Polish

Etymology

Borrowed from German Schwarzcharakter.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂfart͡s.xaˈrak.tɛr/
• Rhymes: -aktɛr
• Syllabification: szwarc‧cha‧rak‧ter

Noun

szwarccharakter m pers

1. (literary) bad guy (evil, wicked person)

   Synonym: czarny charakter

2. (literary) bad guy, villain (antagonist in a work of fiction)

   Synonyms: czarny charakter, złoczyńca

Declension

Declension of szwarccharakter

	singular	plural
nominative	szwarccharakter	szwarccharaktery
genitive	szwarccharaktera/szwarccharakteru	szwarccharakterów
dative	szwarccharakterowi	szwarccharakterom
accusative	szwarccharaktera/szwarccharakter	szwarccharakterów
instrumental	szwarccharakterem	szwarccharakterami
locative	szwarccharakterze	szwarccharakterach
vocative	szwarccharakterze	szwarccharaktery

Further reading

• szwarccharakter in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szwarccharakter in Polish dictionaries at PWN