tætingur

Icelandic

Etymology

From tæta +‎ -ingur.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰaiːtiŋkʏr/

Noun

tætingur m (genitive singular tætings, no plural)

1. disarray, disorder

   Synonyms: ringulreið, rugl

Declension

declension of tætingur

m-s1	singular
	indefinite	definite
nominative	tætingur	tætingurinn
accusative	tæting	tætinginn
dative	tætingi	tætingnum
genitive	tætings	tætingsins

Derived terms

• liggja á tætingi (“to be scattered, to be in disarray”)