tíma
See also: Appendix:Variations of "tima"
Icelandic edit
Etymology 1 edit
Verb edit
tíma (weak verb, third-person singular past indicative tímdi, supine tímt)
- Used in set phrases
Conjugation edit
tíma — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að tíma | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
tímt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tímandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég tími | við tímum | present (nútíð) |
ég tími | við tímum |
| þú tímir | þið tímið | þú tímir | þið tímið | ||
| hann, hún, það tímir | þeir, þær, þau tíma | hann, hún, það tími | þeir, þær, þau tími | ||
| past (þátíð) |
ég tímdi | við tímdum | past (þátíð) |
ég tímdi | við tímdum |
| þú tímdir | þið tímduð | þú tímdir | þið tímduð | ||
| hann, hún, það tímdi | þeir, þær, þau tímdu | hann, hún, það tímdi | þeir, þær, þau tímdu | ||
| imperative (boðháttur) |
tím (þú) | tímið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| tímdu | tímiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Etymology 2 edit
Noun edit
tíma
- inflection of tími:
Old Norse edit
Noun edit
tíma
- inflection of tími: