takmarka

Icelandic edit

takmarka (weak verb, third-person singular past indicative takmarkaði, supine takmarkað)

takmarka — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að takmarka
supine (sagnbót)		takmarkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		takmarkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég takmarka	við takmörkum	present (nútíð)	ég takmarki	við takmörkum
	þú takmarkar	þið takmarkið		þú takmarkir	þið takmarkið
	hann, hún, það takmarkar	þeir, þær, þau takmarka		hann, hún, það takmarki	þeir, þær, þau takmarki

past (þátíð)	ég takmarkaði	við takmörkuðum	past (þátíð)	ég takmarkaði	við takmörkuðum
	þú takmarkaðir	þið takmörkuðuð		þú takmarkaðir	þið takmörkuðuð
	hann, hún, það takmarkaði	þeir, þær, þau takmörkuðu		hann, hún, það takmarkaði	þeir, þær, þau takmörkuðu

imperative (boðháttur)	takmarka (þú)	takmarkið (þið)
	takmarkaðu	takmarkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

takmarkast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að takmarkast
supine (sagnbót)		takmarkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		takmarkandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég takmarkast	við takmörkumst	present (nútíð)	ég takmarkist	við takmörkumst
	þú takmarkast	þið takmarkist		þú takmarkist	þið takmarkist
	hann, hún, það takmarkast	þeir, þær, þau takmarkast		hann, hún, það takmarkist	þeir, þær, þau takmarkist

past (þátíð)	ég takmarkaðist	við takmörkuðumst	past (þátíð)	ég takmarkaðist	við takmörkuðumst
	þú takmarkaðist	þið takmörkuðust		þú takmarkaðist	þið takmörkuðust
	hann, hún, það takmarkaðist	þeir, þær, þau takmörkuðust		hann, hún, það takmarkaðist	þeir, þær, þau takmörkuðust

imperative (boðháttur)	takmarkast (þú)	takmarkist (þið)
	takmarkastu	takmarkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

takmarkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	takmarkaður	takmörkuð	takmarkað	takmarkaðir	takmarkaðar	takmörkuð
accusative (þolfall)	takmarkaðan	takmarkaða	takmarkað	takmarkaða	takmarkaðar	takmörkuð
dative (þágufall)	takmörkuðum	takmarkaðri	takmörkuðu	takmörkuðum	takmörkuðum	takmörkuðum
genitive (eignarfall)	takmarkaðs	takmarkaðrar	takmarkaðs	takmarkaðra	takmarkaðra	takmarkaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	takmarkaði	takmarkaða	takmarkaða	takmörkuðu	takmörkuðu	takmörkuðu
accusative (þolfall)	takmarkaða	takmörkuðu	takmarkaða	takmörkuðu	takmörkuðu	takmörkuðu
dative (þágufall)	takmarkaða	takmörkuðu	takmarkaða	takmörkuðu	takmörkuðu	takmörkuðu
genitive (eignarfall)	takmarkaða	takmörkuðu	takmarkaða	takmörkuðu	takmörkuðu	takmörkuðu