Latin

edit

Etymology

edit

From tardus +‎ -īvus. Attested in Tironian notes.[1]

Adjective

edit

tardīvus (feminine tardīva, neuter tardīvum); first/second-declension adjective (Late Latin)

  1. late

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative tardīvus tardīva tardīvum tardīvī tardīvae tardīva
Genitive tardīvī tardīvae tardīvī tardīvōrum tardīvārum tardīvōrum
Dative tardīvō tardīvō tardīvīs
Accusative tardīvum tardīvam tardīvum tardīvōs tardīvās tardīva
Ablative tardīvō tardīvā tardīvō tardīvīs
Vocative tardīve tardīva tardīvum tardīvī tardīvae tardīva

Descendants

edit

References

edit
  1. ^ Walther von Wartburg (1928–2002) “tardivus”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volumes 13: T–Ti, page 119