tarmur
Faroese edit
Etymology edit
From Old Norse þarmr, from Proto-Germanic *þarmaz.
Pronunciation edit
Noun edit
tarmur m (genitive singular tarms, plural tarmar)
Declension edit
Declension of tarmur | ||||
---|---|---|---|---|
m6 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | tarmur | tarmurin | tarmar | tarmarnir |
accusative | tarm | tarmin | tarmar | tarmarnar |
dative | tarmi | tarminum | tarmum | tarmunum |
genitive | tarms | tarmsins | tarma | tarmanna |
m8 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | tarmur | tarmurin | tarmar | tarmarnir |
Accusative | tarm | tarmin | tarmar | tarmarnar |
Dative | tarmi | tarminum | tørmum | tørmunum |
Genitive | tarms | tarmsins | tarma | tarmanna |