tezgâhtar

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دستكاهدار (destgâhdar, tezgâhdar, “a shopman, an assistant who helps customers”) (alternatively تزكاهدار (tezgâhtar)), from Persian دستگاه (dastgâh) and دار, equivalent to tezgâh +‎ -tar.

Pronunciation

• IPA^(key): /tez.ɟɑːhˈtaɾ/
• Hyphenation: tez‧gâh‧tar

Noun

tezgâhtar (definite accusative tezgâhtarı, plural tezgâhtarlar)

1. A shopkeeper, shop assistant.

Declension

Inflection
Nominative	tezgâhtar
Definite accusative	tezgâhtarı
	Singular	Plural
Nominative	tezgâhtar	tezgâhtarlar
Definite accusative	tezgâhtarı	tezgâhtarları
Dative	tezgâhtara	tezgâhtarlara
Locative	tezgâhtarda	tezgâhtarlarda
Ablative	tezgâhtardan	tezgâhtarlardan
Genitive	tezgâhtarın	tezgâhtarların
Predicative forms Singular Plural 1st singular tezgâhtarım tezgâhtarlarım 2nd singular tezgâhtarsın tezgâhtarlarsın 3rd singular tezgâhtar tezgâhtardır tezgâhtarlar tezgâhtarlardır 1st plural tezgâhtarız tezgâhtarlarız 2nd plural tezgâhtarsınız tezgâhtarlarsınız 3rd plural tezgâhtarlar tezgâhtarlardır

Related terms

• deste
• destek
• testere

 

Further reading

• “tezgâhtar”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “tezgâhtar”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4794