titillamentum
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /tiː.til.laːˈmen.tum/, [t̪iːt̪ɪlːʲäːˈmɛn̪t̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ti.til.laˈmen.tum/, [t̪it̪ilːäˈmɛn̪t̪um]
Noun
edittītillāmentum n (genitive tītillāmentī); second declension
- a tickling
Declension
editSecond-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | tītillāmentum | tītillāmenta |
Genitive | tītillāmentī | tītillāmentōrum |
Dative | tītillāmentō | tītillāmentīs |
Accusative | tītillāmentum | tītillāmenta |
Ablative | tītillāmentō | tītillāmentīs |
Vocative | tītillāmentum | tītillāmenta |
References
edit- “titillamentum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- titillamentum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.