Middle English

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Old French tradicion, from Latin trāditiō. Doublet of tresoun.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /tradiˈsjuːn/, /traːdiˈsjuːn/, /traˈdisjun/

Noun

edit

tradicioun (plural tradiciouns)

  1. A tradition, custom, or piece of wisdom; traditional material.
  2. The Talmud; codified and explicated Jewish tradition.

Descendants

edit
  • English: tradition
  • Scots: tradeetion

References

edit