tranzitiv
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French transitif, from Latin transitivus.
Pronunciation edit
Adjective edit
tranzitiv m or n (feminine singular tranzitivă, masculine plural tranzitivi, feminine and neuter plural tranzitive)
- transitive (of a verb)
Declension edit
Declension of tranzitiv
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | tranzitiv | tranzitivă | tranzitivi | tranzitive | ||
definite | tranzitivul | tranzitiva | tranzitivii | tranzitivele | |||
genitive/ dative |
indefinite | tranzitiv | tranzitive | tranzitivi | tranzitive | ||
definite | tranzitivului | tranzitivei | tranzitivelor | tranzitivilor |