intranzitiv
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French intransitif, from Latin intransitīvus. Equivalent to in- + tranzitiv.
Pronunciation edit
Adjective edit
intranzitiv m or n (feminine singular intranzitivă, masculine plural intranzitivi, feminine and neuter plural intranzitive)
- intransitive (of a verb)
Declension edit
Declension of intranzitiv
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | intranzitiv | intranzitivă | intranzitivi | intranzitive | ||
definite | intranzitivul | intranzitiva | intranzitivii | intranzitivele | |||
genitive/ dative |
indefinite | intranzitiv | intranzitive | intranzitivi | intranzitive | ||
definite | intranzitivului | intranzitivei | intranzitivelor | intranzitivilor |