Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of tremefaciō.

Participle edit

tremefactus (feminine tremefacta, neuter tremefactum); first/second-declension participle

  1. shaken, trembling, quivering, shuddering
    • 29 BCE – 19 BCE, Virgil, Aeneid 2.228–229:
      “Tum vērō tremefacta novus per pectora cūnctīs
      īnsinuat pavor [...].”
      “Then indeed a new fear crept into everyone’s trembling hearts [...].”

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative tremefactus tremefacta tremefactum tremefactī tremefactae tremefacta
Genitive tremefactī tremefactae tremefactī tremefactōrum tremefactārum tremefactōrum
Dative tremefactō tremefactō tremefactīs
Accusative tremefactum tremefactam tremefactum tremefactōs tremefactās tremefacta
Ablative tremefactō tremefactā tremefactō tremefactīs
Vocative tremefacte tremefacta tremefactum tremefactī tremefactae tremefacta