See also: trincerà

Italian edit

Etymology 1 edit

Alternative forms edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /trinˈt͡ʃɛ.ra/
  • Rhymes: -ɛra
  • Hyphenation: trin‧cè‧ra

Noun edit

trincera f (plural trincere)

  1. (archaic) Alternative form of trincea

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /trinˈt͡ʃɛ.ra/, /ˈtrin.t͡ʃe.ra/[1]
  • Rhymes: -ɛra, -intʃera
  • Hyphenation: trin‧cè‧ra, trìn‧ce‧ra

Verb edit

trincera

  1. inflection of trincerare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

References edit

  1. ^ trincero in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)

Further reading edit

  • trincea in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
  • trincera in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication

Anagrams edit