tsjoene

West Frisian

Etymology

From Old Frisian tiōna, tiūna, from Proto-Germanic *tiunijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtsjuə̯nə/

Verb

tsjoene

1. to enchant, conjure, perform magic, cast a spell, hex

Inflection

Weak class 1
infinitive	tsjoene
3rd singular past	tsjoende
past participle	tsjoend
infinitive	tsjoene
long infinitive	tsjoenen
gerund	tsjoenen n
auxiliary	hawwe
indicative	present tense	past tense
1st singular	tsjoen	tsjoende
2nd singular	tsjoenst	tsjoendest
3rd singular	tsjoent	tsjoende
plural	tsjoene	tsjoenden
imperative	tsjoen
participles	tsjoenend	tsjoend

Derived terms

• tsjoender
• tsjoenderij
• tsjoenster

Further reading

• “tsjoene”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011