Finnish edit

Etymology edit

turha +‎ -antua

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈturhɑːntuɑˣ/, [ˈt̪urhɑ̝ːn̪ˌt̪uɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -uɑ
  • Syllabification(key): tur‧haan‧tu‧a

Verb edit

turhaantua

  1. Alternative form of turhautua
    Kolusin monta kauppaa läpi ja turhaannuin.
    I scoured many a store and got frustrated.

Conjugation edit

Inflection of turhaantua (Kotus type 52*J/sanoa, nt-nn gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. turhaannun en turhaannu 1st sing. olen turhaantunut en ole turhaantunut
2nd sing. turhaannut et turhaannu 2nd sing. olet turhaantunut et ole turhaantunut
3rd sing. turhaantuu ei turhaannu 3rd sing. on turhaantunut ei ole turhaantunut
1st plur. turhaannumme emme turhaannu 1st plur. olemme turhaantuneet emme ole turhaantuneet
2nd plur. turhaannutte ette turhaannu 2nd plur. olette turhaantuneet ette ole turhaantuneet
3rd plur. turhaantuvat eivät turhaannu 3rd plur. ovat turhaantuneet eivät ole turhaantuneet
passive turhaannutaan ei turhaannuta passive on turhaannuttu ei ole turhaannuttu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. turhaannuin en turhaantunut 1st sing. olin turhaantunut en ollut turhaantunut
2nd sing. turhaannuit et turhaantunut 2nd sing. olit turhaantunut et ollut turhaantunut
3rd sing. turhaantui ei turhaantunut 3rd sing. oli turhaantunut ei ollut turhaantunut
1st plur. turhaannuimme emme turhaantuneet 1st plur. olimme turhaantuneet emme olleet turhaantuneet
2nd plur. turhaannuitte ette turhaantuneet 2nd plur. olitte turhaantuneet ette olleet turhaantuneet
3rd plur. turhaantuivat eivät turhaantuneet 3rd plur. olivat turhaantuneet eivät olleet turhaantuneet
passive turhaannuttiin ei turhaannuttu passive oli turhaannuttu ei ollut turhaannuttu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. turhaantuisin en turhaantuisi 1st sing. olisin turhaantunut en olisi turhaantunut
2nd sing. turhaantuisit et turhaantuisi 2nd sing. olisit turhaantunut et olisi turhaantunut
3rd sing. turhaantuisi ei turhaantuisi 3rd sing. olisi turhaantunut ei olisi turhaantunut
1st plur. turhaantuisimme emme turhaantuisi 1st plur. olisimme turhaantuneet emme olisi turhaantuneet
2nd plur. turhaantuisitte ette turhaantuisi 2nd plur. olisitte turhaantuneet ette olisi turhaantuneet
3rd plur. turhaantuisivat eivät turhaantuisi 3rd plur. olisivat turhaantuneet eivät olisi turhaantuneet
passive turhaannuttaisiin ei turhaannuttaisi passive olisi turhaannuttu ei olisi turhaannuttu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. turhaannu älä turhaannu 2nd sing.
3rd sing. turhaantukoon älköön turhaantuko 3rd sing. olkoon turhaantunut älköön olko turhaantunut
1st plur. turhaantukaamme älkäämme turhaantuko 1st plur.
2nd plur. turhaantukaa älkää turhaantuko 2nd plur.
3rd plur. turhaantukoot älkööt turhaantuko 3rd plur. olkoot turhaantuneet älkööt olko turhaantuneet
passive turhaannuttakoon älköön turhaannuttako passive olkoon turhaannuttu älköön olko turhaannuttu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. turhaantunen en turhaantune 1st sing. lienen turhaantunut en liene turhaantunut
2nd sing. turhaantunet et turhaantune 2nd sing. lienet turhaantunut et liene turhaantunut
3rd sing. turhaantunee ei turhaantune 3rd sing. lienee turhaantunut ei liene turhaantunut
1st plur. turhaantunemme emme turhaantune 1st plur. lienemme turhaantuneet emme liene turhaantuneet
2nd plur. turhaantunette ette turhaantune 2nd plur. lienette turhaantuneet ette liene turhaantuneet
3rd plur. turhaantunevat eivät turhaantune 3rd plur. lienevät turhaantuneet eivät liene turhaantuneet
passive turhaannuttaneen ei turhaannuttane passive lienee turhaannuttu ei liene turhaannuttu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st turhaantua present turhaantuva turhaannuttava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st turhaantuakseni turhaantuaksemme
2nd turhaantuaksesi turhaantuaksenne
3rd turhaantuakseen
turhaantuaksensa
past turhaantunut turhaannuttu
2nd inessive2 turhaantuessa turhaannuttaessa agent3 turhaantuma
Possessive forms
Person sing. plur.
1st turhaantuessani turhaantuessamme
2nd turhaantuessasi turhaantuessanne
3rd turhaantuessaan
turhaantuessansa
negative turhaantumaton
instructive turhaantuen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive turhaantumassa
elative turhaantumasta
illative turhaantumaan
adessive turhaantumalla
abessive turhaantumatta
instructive turhaantuman turhaannuttaman
4th4 verbal noun turhaantuminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st turhaantumaisillani turhaantumaisillamme
2nd turhaantumaisillasi turhaantumaisillanne
3rd turhaantumaisillaan
turhaantumaisillansa

Further reading edit

Anagrams edit