uciążliwy

Polish

Etymology

From uciążyć +‎ -liwy.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.t͡ɕɔw̃ʐˈli.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivɨ
• Syllabification: u‧ciąż‧li‧wy

Adjective

uciążliwy (comparative uciążliwszy, superlative najuciążliwszy, derived adverb uciążliwie)

1. arduous, onerous, burdensome

Declension

Declension of uciążliwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	uciążliwy		uciążliwa	uciążliwe	uciążliwi	uciążliwe
genitive	uciążliwego		uciążliwej	uciążliwego	uciążliwych
dative	uciążliwemu		uciążliwej	uciążliwemu	uciążliwym
accusative	uciążliwego	uciążliwy	uciążliwą	uciążliwe	uciążliwych	uciążliwe
instrumental	uciążliwym		uciążliwą	uciążliwym	uciążliwymi
locative	uciążliwym		uciążliwej	uciążliwym	uciążliwych

Derived terms

noun

• uciążliwość

 

Further reading

• uciążliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uciążliwy in Polish dictionaries at PWN