ukochany

Polish

Etymology

From ukochać +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.kɔˈxa.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: u‧ko‧cha‧ny

Adjective

ukochany (comparative bardziej ukochany, superlative najbardziej ukochany, no derived adverb)

1. beloved

Declension

Declension of ukochany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	ukochany		ukochana	ukochane	ukochani	ukochane
genitive	ukochanego		ukochanej	ukochanego	ukochanych
dative	ukochanemu		ukochanej	ukochanemu	ukochanym
accusative	ukochanego	ukochany	ukochaną	ukochane	ukochanych	ukochane
instrumental	ukochanym		ukochaną	ukochanym	ukochanymi
locative	ukochanym		ukochanej	ukochanym	ukochanych

Noun

ukochany m pers (female equivalent ukochana)

1. (nominalized) beloved (male)

   Synonyms: wybranek, wybranek serca

Declension

Declension of ukochany

	singular	plural
nominative	ukochany	ukochani
genitive	ukochanego	ukochanych
dative	ukochanemu	ukochanym
accusative	ukochanego	ukochanych
instrumental	ukochanym	ukochanymi
locative	ukochanym	ukochanych
vocative	ukochany	ukochani

Related terms

noun

• kochanie

 

verb

• kochać

 

Further reading

• ukochany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ukochany in Polish dictionaries at PWN