ulubieniec

Polish

Etymology

From ulubiony +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.luˈbjɛ.ɲɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛt͡s
• Syllabification: u‧lu‧bie‧niec

Noun

ulubieniec m pers (female equivalent ulubienica)

1. favorite (person)

Declension

Declension of ulubieniec

	singular	plural
nominative	ulubieniec	ulubieńcy/ulubieńce (deprecative)
genitive	ulubieńca	ulubieńców
dative	ulubieńcowi	ulubieńcom
accusative	ulubieńca	ulubieńców
instrumental	ulubieńcem	ulubieńcami
locative	ulubieńcu	ulubieńcach
vocative	ulubieńcu / ulubieńcze	ulubieńcy

Noun

ulubieniec m animal (female equivalent ulubienica)

1. favorite (animal)

Declension

Declension of ulubieniec

	singular	plural
nominative	ulubieniec	ulubieńce
genitive	ulubieńca	ulubieńców
dative	ulubieńcowi	ulubieńcom
accusative	ulubieńca	ulubieńce
instrumental	ulubieńcem	ulubieńcami
locative	ulubieńcu	ulubieńcach
vocative	ulubieńcu	ulubieńce

Further reading

• ulubieniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ulubieniec in Polish dictionaries at PWN