Latin

edit

Etymology

edit

From ūnus (one) +‎ cornū (horn) +‎ -us.

Pronunciation

edit

Noun

edit

ūnicornuus m (genitive ūnicornuī); second declension

  1. the unicorn.
    Synonyms: monoceros, ūnicornis

Declension

edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative ūnicornuus ūnicornuī
Genitive ūnicornuī ūnicornuōrum
Dative ūnicornuō ūnicornuīs
Accusative ūnicornuum ūnicornuōs
Ablative ūnicornuō ūnicornuīs
Vocative ūnicornue ūnicornuī

References

edit