unidentatus
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /uː.ni.denˈtaː.tus/, [uːnɪd̪ɛn̪ˈt̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /u.ni.denˈta.tus/, [unid̪en̪ˈt̪äːt̪us]
Adjective
editūnidentātus (feminine ūnidentāta, neuter ūnidentātum); first/second-declension adjective
Usage notes
edit- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ūnidentātus | ūnidentāta | ūnidentātum | ūnidentātī | ūnidentātae | ūnidentāta | |
Genitive | ūnidentātī | ūnidentātae | ūnidentātī | ūnidentātōrum | ūnidentātārum | ūnidentātōrum | |
Dative | ūnidentātō | ūnidentātō | ūnidentātīs | ||||
Accusative | ūnidentātum | ūnidentātam | ūnidentātum | ūnidentātōs | ūnidentātās | ūnidentāta | |
Ablative | ūnidentātō | ūnidentātā | ūnidentātō | ūnidentātīs | |||
Vocative | ūnidentāte | ūnidentāta | ūnidentātum | ūnidentātī | ūnidentātae | ūnidentāta |