Latin edit

Etymology edit

From ūni- +‎ līneatus.

Pronunciation edit

Adjective edit

ūnilīneātus (feminine ūnilīneāta, neuter ūnilīneātum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin) marked with a single line

Usage notes edit

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ūnilīneātus ūnilīneāta ūnilīneātum ūnilīneātī ūnilīneātae ūnilīneāta
Genitive ūnilīneātī ūnilīneātae ūnilīneātī ūnilīneātōrum ūnilīneātārum ūnilīneātōrum
Dative ūnilīneātō ūnilīneātō ūnilīneātīs
Accusative ūnilīneātum ūnilīneātam ūnilīneātum ūnilīneātōs ūnilīneātās ūnilīneāta
Ablative ūnilīneātō ūnilīneātā ūnilīneātō ūnilīneātīs
Vocative ūnilīneāte ūnilīneāta ūnilīneātum ūnilīneātī ūnilīneātae ūnilīneāta