upośledzony

Polish

Etymology

From upośledzić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.pɔ.ɕlɛˈd͡zɔ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnɨ
• Syllabification: u‧po‧śle‧dzo‧ny

Adjective

upośledzony (comparative bardziej upośledzony, superlative najbardziej upośledzony, no derived adverb)

1. (pathology) compromised, crippled, handicapped, impaired, retarded

Declension

Declension of upośledzony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	upośledzony		upośledzona	upośledzone	upośledzeni	upośledzone
genitive	upośledzonego		upośledzonej	upośledzonego	upośledzonych
dative	upośledzonemu		upośledzonej	upośledzonemu	upośledzonym
accusative	upośledzonego	upośledzony	upośledzoną	upośledzone	upośledzonych	upośledzone
instrumental	upośledzonym		upośledzoną	upośledzonym	upośledzonymi
locative	upośledzonym		upośledzonej	upośledzonym	upośledzonych

Related terms

noun

• upośledzenie

 

verbs

• upośledzać impf
• upośledzić pf

 

Participle

upośledzony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of upośledzić

Further reading

• upośledzony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• upośledzony in Polish dictionaries at PWN